මේ වනවිට කතෝලික සභාවේ කොළඹ අගරදුගුරු පදවියේ දේවස්ථාන වල පවත්වන විශේෂ දේව මෙහෙයන් වලදී ලතින් භාෂාවෙන් ගැයෙන ගීතිකා සහ යැදුම් අසන්නට ලැබේ. නියත වශයෙන්ම මෙම දේව මෙහෙයන් පවත්වන පියතුමා හැර, අවම වසයෙන් මෙම ගීතිකා ගායනා කරන බොහෝ දෙනෙකු  පවා මෙම ගිතිකාවල තේරුම නොදන්නා බව නියත වශයෙන්ම කිව හැක.

1960 ගණන් වලදී  පවත්වනු ලැබූ   දෙවන වතිකානු මන්ත්‍රණ සභාවට  පෙර දේවමෙහෙයන් වලදී වැඩි වශයෙන් ලතින් භාෂාව පාවිච්චි කරන ලද්දේ එය කෙලින්ම වතිකානුවේ සම්ප්‍රදායට අනුව සිදුවිය යුතු නිසාය. එහෙත් දෙවන වතිකානු මන්ත්‍රණ සභාව  සමග ඇතිවූ සභා නවෝදය සමග දේශීය භාෂාවන් ගෙන්  දේව මෙහෙයන් පැවැත්වීම ආරම්භවූ අතර ඒ සදහා කතෝලික සභාවේ ගරු මර්සර්ලින් ජයකොඩි,අර්නර්ස්ට් පෝරුතොට, මොසෙයි පෙරේරා,අබා කොස්තා සහ ඔස්කා අබේරත්න  පියතුමන්ලා විශාල දායකත්වයක් ලබා දුන්හ.

කොළඹ අගරදුගුරු පදවියේ නායක අතිඋතුම් මැල්කම් රන්ජිත්  කාදිනල් තුමා තමාගේ දේශීය සංස්කෘතියට ඇති ආදරය සහ උන්වහන්සේ එම සංස්කෘතියෙන් ලද පෝෂණය ගැන දිගින් දිගටම කතා කරන කෙනෙකි. එවන් වාතාවරණයක් තුල දේශීයකරනයවූ කතෝලික සභාවේ වත්පිළිවෙත් නැවත ලතින් භාෂාවෙන් ගීතිකා ගැයීම සහ යැදුම් පැවැත්වීම වැනි පියවරයන් තුලින් යුරෝපීයකරණය කිරීමට දරන උත්සාහ සැබවින්ම වටහා ගැනීම තරමක් අපහසු දෙයකි.

පාස්කු ප්‍රහාරයට පෙර කොටි ගානක් මුදල් වියදම් කර මීගමුව මහාවිදිය ශාන්ත මරියා දෙව්මැදුරේදී ලතින් පුජාවක් පැවැත්වුණි. මේසදහා දේශීය සහ විදේශීය සංගීත කරුවන් විශාල පිරිසක් සහභාගී කර ගත්හ. සැබවින්ම පැමිණ සිට සැමට එය චමත්කාර ජනක සංගීතමය අත්දැකීමක් විය. එහෙත් ගයනා කල ගීතිකා හෝ යැදුම් මොනවාදැයි පැමිණ සිටි බොහෝ දෙනෙකුට  තේරුනේ නැත. එය සැබවින්ම ශ්‍රී ලංකාවේ බොහෝ අය  හින්දි ගීත වලට ප්‍රියකරනවා වැනි අත්දැකීමකි.

‘ගීත ලස්සනයි, එහෙත් තේරුම නොදනියි’ ආගමික වත් පිලිවෙතකදී එය එසේ නොවිය යුතුය. එය නැතිනම් ජනතාව තව තවත් මිත්‍යාව වෙත රැගෙන යාමකි.

“අපිට යමක් තේරෙන්නේ නැතිනම් ; “මටනම් එක ලතින් වගේ ” කියන ප්‍රස්තා පිරුලක් අප සමාජයේ ඇත. කතෝලික සභාවේ වත් පිළිවෙත් ශ්‍රී ලාංකික කතෝලිකයින්ට ” ලතින් ” නොවිය යුතුය. 

විශේෂ ලියුම්කරුවෙකු විසිනි.

මෙම අදහස සංවාදය සදහා විවෘත වන අතර සච්චං ඔබගේ අදහස් සදහා ඉඩකඩ ලබා දීමට කැමැත්තෙන් සිටින්නීය.